Mühürledim Dudaklarımı

Mühürleyip dudaklarımı, tıkayıp kulaklarımı ve kapamayı denedim
gözlerimi nede olsa benim değil benim olmadı dedim. Ama öyle bir
zamanda öyle bir boşlukta girmişsin ki yüreğime kalbime unutturamadım
unutamadım. Limansız bir gemi gibi gezdim. Sonsuz uçsuz bucaksız
denizlerde her gece yıldızlar eşliğinde. Ben yare doyamadım çünkü yar
benim olmadı . Hep bir yanlış vardı. Bu hikayede bir türlü sonuç
bulamadım. Ben hırsızdım o polis ben kaçtım o yakaladın. Nasıl bir
duygu ki bu her şeyi bir anda sildi. Nasıl bir duygu ki yaşama
sevincimi aldı. Seni nasıl anlatsam ki bir şehir gibisin, hayallerin
ardına gizlenmiş, sokakların ıssız,duvarların renksiz ve meydanların
sessiz. Ahu gibi gözlerine, baktıkça yüreğimi yaktın. Yağmurlar bile
söndüremedi. Tanrım neden hep böyle olur ki bir seven bir acı çeken
var. Mutlu son hiç olmaz. Bir kaybeden bir kazanan olur. O kaybeden
sevgidir. Kazanan ise nefret ve acıdır. Şehri dolaşıyorum hani ya sana
benzetmişti. Anlamaya ve tanımaya çalışıyorum olmuyor başaramıyorum.
Her gece gizli gizli o köşede bu köşede hayallerime ağlıyorum
karanlığın yaralayıcı boşluğunda olmadı yine olmadı.

Hayata geldim annemi,
Yaşadım seni gördüm.
Sen hayatıma anlam
Yaşamıma can verdin.
Senle yaşadım
Senle büyüdüm
Susamışım senin sevgine
Hep beklemişim seni gecelerce
Yaşamaya başladım senle
Beklemiş bu kayıp şehir seni sevgi ile

''Senden
geriye kocaman bir yürek yarası kaldı.Ne aşkın var artık ne yüzün hepsi
silinip gitti hayatımdan.Bundan sonra adın bile geçmeyecek hiçbir
sohbette.Kimse seni konuşmayacak,kimse sana dair bir şey anlatmayacak
‘yok’ hükmünde olacaksın,yaşamamış sayılacaksın.Hele hele aşkla hiç
anılmayacaksın.
Bugünden itibaren kendimi yeni bir hayata başlamış olarak görüyorum,ve gerçeği görmemi sağlayan tüm tesadüflere ediyorum.Onlar olmasaydı hala senin acını çekiyor olurdum ve hala kendimi suçluyor olurdum
İçim
içimi yerdi,beynim kilitlenirdi,yüreğim delinirdi ve aşka küskünlüğüm
devam ederdi.Ben, hayata döndüren mucize evde kendimi acının koynuna
bırakmış bir vaziyette ,hiçbir şey yapmadan,hiçbir şeye elimi sürmeden
öylece zamanın geçmesini beklerken buldu''

Ne güzel yazmış
dimi arkadaş dönmüş dolaşmış alıntı diye gezmiş her yerde bak şimdi
benimde hikayemin satırlarımda kalemim belkide anlatımım oldu . Ama o
bitirmiş ya ben...Aklımda belki ama ya kalbim...

Gözlerin gözlerime deydi
Ruhun ruhuma işledi
Sensiz gecen günlerim
Kurşun gibi kalbimi deldi geçti

Ah
be............sen nasıl bir sevgiymişsin ki vazgeçilmezsin
yaşanırcasına. İşte bir hikaye bir seven ve her zaman ki gibi birde
üzülen.